کد مطلب:36234 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:122
«و كسیكه زمانه را بزرگ دانست و عظیم شمرد زمانه او را خوار و بی مقدار می سازد». این مطلب برای بسیاری از اشخاص تجربه شده كه هر كس بیشتر در تعظیم و بزرگداش دنیا كوشش كرد بیشتر مورد تحقیر و اهانت دنیا واقع خواهد شد. و از اینرو محترمترینافراد و با عظمت ترین انسانها كسی است كه برای دنیا ارزش قاء لنباشد و شان آن را كوچك بشمارد و خلاصه دنیا بسان كنیز بی مقداری است كه آدمی به زیبائی ظاهری او دلداده شود و هر چه بیشتر آن را بزرگ بشمارد آن كنیز بیشتر خود را در برابر او گرفته و بیشتر بر او تحمیل می كند تا بجائی كه او را رسما ذلیل و خوار می سازد. عشق به دنیا و علاقمندی به آن، آدمی، را وادار می كند كه دست به هر كار خلافی زده و هر برنامه زشت و ناپسندی را پیاده نماید و در این راه، آبروی خود را از كف داده و در انظار مردم ذلیل و خوار شود.
(و من اعظمه اهانه)